تاثیر جیره های ال كارنیتین در شاخصهای رشد انگشت قد های گربه ماهی افریقایی

تاثیر جیره های ال كارنیتین در شاخصهای رشد انگشت قد های گربه ماهی افریقایی(Clarias garipinus) در ارتباط با جیره های چربی

چکیده

تاثیر الكارنیتین در حد 0.10% در 3 سطح لایزین(1.7،1.4،1.1) در جیره های غذایی انگشت قدهای گربه مالی كانال آزمایش شد. گربه ماهیان با جیره های نیمه خالص حاوی 30% پروتئین و3.44 كیلو كالری انرژی قابل هضم به مدت 8 هفته در درجه حرارت±0/5 5/26 درجه سانتیگراد درآب جریان دار پرورش داده شدند. ال كارنیتین تاثیر معنی داری برروی افزایش وزن گربه ماهیان در این فاصله زمانی نداشت(p>0/71). ولی افزایش وزن در ماهیانی كه از جیره های غذایی حاوی ال كارنیتین و لایزین(1/0)(1/1%) تغذیه كرده بودند كمتر ماهیانی بود كه از جیره های غذایی حاوی ال كارنیتین ولایزین(1/0)(4/1و7/1) تغذیه كرده بودند. الكارنیتین مقدار چربی ماهیچه(p<0/0003) و چربی كبد

(p<0/0001) را به طور معنی داری كاهش داده بود. با اضافه شدن ال كارنیتین در جبره غذایی درصد چربی احشایی به طور معنی داری كاهش یافته بود (p<0/0001) اما جیره های حاوی لایزین چنین تاثیری نداشتند، در صورتی كه جیره هایی كه حاوی تركیب لایزین وال كارنیتین بودند چنین تاثیری داشتند(P<0/0008)  مقدار چربی لاشه گربه ماهیانی كه از جیره های غذایی حاوی مكمل اال كارنییتن یا لایزین ویا تركیبی از هر دو تغذیه كرده بودند كاهش یافته بود. میزان پروتئین لاشه گربه ماهیان با اضافه شدن ال كارنیتین، لایزین وهمبستگی بین انها افزایش یافته بود (p<0/0001)(p<0/0003) (p<0/19)

نتیجه گرفته می شود تحت این شرایط جیره های ال كارنیتین میزان پروتئین بافت را افزایش و چربی بافت را كاهش میدهند.

مقدمه

تاثیر جیره های الكارنیتین در روند وبازدهی رشدگربه ماهی افریقایی مورد بررسیز قرار كرفت. 6 سطح الكارنیتین در رنجmg/kg125 در دو سطح چربیgr/kg(96 و155) مورد آزمایش قرار گرفت. تمامی جیره ها دارای پروتئین یكسان بودند. 36 گروه آزمایشی كه در هر گروه100 عدد ماهی به وزن 5 گرم وجود داشت در سطح  gr/kg5 /25 وزن زنده ماهی به مدت 18d غذا داده شدند. متوسط وزن نهایی 1/19 تا28 گرم بود. ماهیانی كه ازجیره های حاوی چربی96 گرم در كیلو گرم تغذیه كرده بودند وزنشان از 8/30به5/36 گرم افزایش یافته بود. به منظور دستیابی بهتر وپاسخگویی وارتباط بین جیره های الكارنیتین وشاخصهای رشد از تست Linear-platue استفاده شد. بر طبق این آزمون ماكزیممم رشد در سطح الكارنیتین500 میلی گرم بر گرم و چربی 96 گرم بر كیلو گرم والكارنیتین684 میلی گرم بر گرم  در چربی155 گرم بر كیلوگرم اتفاق افتاده بود. ماكزیممم رشد در جیره های چربی 96 گرم بر كیلوگرم بالاتر از جیره های چربی 155 گرم بر كیلو گرم بود. میزان تبدیل غذا به طور معنی داری با افزایش سطوح الكارنیتین بهبود یافت كه بهترین آن در سطح الكارنیتین8/444میلی گرم در كیلوگرم در سطح چربی پایین وسطح الكارنیتین7/336 میلیگرم بر كیلوگرم در سطح چربی بالا بود. متغیرهای دیگر مانندنسبت كارایی پروتئین،پروتئین وانرژی ابقا شده به طریق بالا بهبود یافت

فهرست مطالب

چکیده

مقدمه

ال ـ كارنتین

مروری بر مطالعات انجام شده

مواد وروش كار

نتایج

بحث و نیجه گیری